Buiten dat ik mijn geluk haal uit bewegende kaken merk ik dat ik mijn geluk ook echt haal uit mijn vriendinnen. (Ja, Joey, jij bent ook mijn vriendin) De meest ideale combinatie is dus met mijn vriendinnen eten. Al moet ik mijn eten aan gaan passen want ik heb 24 uur per dag buikpijn. Heel prikkelbare darmen. Die arme zielen weten ook helemaal niet wat ze overkomt met al dat vreten hele dagen door.
Even tussendoor; ik had vorige week zon grote zak met mini twix meegenomen in de winkel. Die had ik in onze overvolle snoep en chips lade gelegd maar had er onderweg van de Jumbo naar huis al 3 op (ik ging lopen, zo van… dan heb ik wat beweging extra) naast die 3 twixjes had ik ook al 2 boter koekjes in mijn holle kies zitten. Hier ter illustratie. Ja, geef me maar eens ongelijk.
Nou goed, eenmaal thuis aangekomen was ik blij dat ik kon gaan koken want ik had flinke trek. (ja, echt). Het is niet dat ik het tijdens het lopen in die 3 minuten vanaf gelopen had. Oh zegt Timo, Wat lekker schat die twix. Dus die avond had hij er 3 gegeten. De volgende dag was ik thuis aan het werken en kreeg ik weer een aanval om 9:30 uur. Dan baal je he? Als het nou in de avond begint, kan je het een beetje opvangen en denken “ik ga vroeg slapen” . Hoe doen andere vrouwen dit? Geven die hier niet aan toe? Mensen, wanneer je ooit jezelf de vraag stelt.. “houdt Mireille zoveel vocht vast?” Besef dan dan dit mini twixen en roomboterkoekjes zijn……
Timo komt thuis die middag (stucadoor, begint vroeg dus is ook rond 16 uur thuis. meestal) en tot overmaat van ramp, had hij onthouden dat die twix daar dus lag. Met de nadruk op lag. Ik voel mij ZO erg betrapt. “Mier, waar zijn die twixjes gebleven?” Ik draai zo eens om vanaf mijn werk stoel en ik wijs naar mijn buik. “Je hebt dus 13 twixen op in 1 dag?”. “Ja, ik heb het wel verdeeld over de dag”. Wat is dat nou voor antwoord? Alsof je dan niet dikker wordt. Maar goed, je zal nu denken…. Ach, die 13 twixen… Als dat het enige was… een zak drop duo’s gaat er standaard doorheen en chips maar dan hebben we het nog niet gehad over het “normale” eten wat ik wegeet. En maar klagen over prikkelbare darmen….
Maar goed, wat ik ook nog kwijt wil is dat mijn vriendin is uitgerekend. ik zeg niet wanneer want misschien wil zij die helemaal niet bekend maken maar het is dus morgen en IK BEN HELEMAAL ENTHOUSIAST. Ik vind het wel jammer wanneer ze bevallen is, want ze is echt een heel andere vriendin nu voor mij. Ze is zo lief en heel mild. Heel genuanceerd in haar mening. Brengt iedere dag wel iets, van taart zelf gebakken tot aan een jurk die mij vast goed zit in mijn zwangerschap. Ja, ze is echt een lieverd op het moment. DUS BABY, BLIJF ZITTEN. Geintje.
Ik begon mijn blog met het feit dat ik erg gelukkig wordt van mijn vriendinnen en daar is ook niets aan gelogen. Oprecht, heel erg dankbaar ben ik voor de meiden die in mijn kringetje zitten en gaan daar ook niet meer uit. Het scheelt dat ze daar allemaal al zoooo lang zitten. Minimaal 10 jaar en de max is aankomend jaar 20 jaar. Jezus. Dit klinkt en is dus ook echt lang… Ik ben echt oud aan het worden….
En er komen echt wel nieuwe en mensen van vroeger langs in je leven, en die gaan ook weer vanzelf en dat is prima. Ze blijken niet bij je te passen of hebben andere prioriteiten. Ze praten achter je rug toch niet zo leuk over je. Je bent leuk in een bepaalde situatie en daarnaast niet. Ook komen er nieuwe mensen op je pad die vervolgens je pad nooit meer verlaten. Dat is de cirkel of life. Voorheen had ik er moeite mee, dat mensen komen maar ook gaan en nu? Nu omarm ik dat. Alles heeft z’n redenen en soms weet je die reden niet, of kom je daar misschien wel nooit achter. Dat vind ik inmiddels mooi. Ik hecht ontzettend veel waarde aan mensen die me in mijn hart raken, en ben er dankbaar voor. Het zijn de grote, kleine dingen in het leven die het doen.
